گر چه دلگیرم ز یارم این زمان
عشق او در دل بدارم همچنان
یک جفا و صد هزاران مرحمت
قلب من باشید وسیع و بی کردان
دی 1401
به یاد عهد دیرین ای نگارم
دلم خواهد تو باشی در کنارم
تمام ترس من این است که یک روز
سراغم را بگیری از مزارم
شهریور 1400
------------------------------------------------
بمان دلبر که رفتن فکر پوچ است
نبُر مِهرم که اکنون وقت دوچ است
به این ناز و پَلیواری که داری
گمانم دختر شعرم بلوچ است
نرو دلبر که بی من پوچ پوچی
بمانی تا گلی زیبا بدوچی
به این نقشِ پولیواری که داری
یقینا دختری زیبا بلوچی
دوچ = دوختن به زبان بلوچی
پلیوار = نوعی لباس زنانه بلوچی
تیر 1400
------------------------------------
تویی زیبا تویی خوشگل خدایی
تو هستی صاحب این دل خدایی
تو دریایی تو امواجی خروشان
منم آن تشنه ساحل خدایی
چقد زیبا چقد خوشگل تو هستی
چقد آرامش این دل تو هستی
میان این همه دختر به دنیا
فقط این صاحب منزل تو هستی
آبان 1396
------------------------------------------
او حرف دلم عجب اساسی می خواند
انگار که او علوم سیاسی می خواند
تا عاشق او شدم و فهمیدم که
معشوقه من روانشناسی می خواند
مهر 1395
-------------------------------------------
خوشا روزی که دلبر در بغل شد
بر او شعرم دو بیتی و غزل شد
نه دیروز و نه امروز و نه فردا
بدان مهرت به قلبم تا اجل شد
اسفند 1396
--------------------------------
یه یک یا چند دقیقه بعد این
ببینم بعد آن من مه جبین
نمی خواهم ز دنیا هیچ آن
فقط رویت ببینم نازنین
تیر 1395
----------------------------------------
دلم از این همه بهتر تو بیند
میان این همه کفتر تو بیند
ز فضل و لطف و احسان خدایی
به هر جا بهترین دختر تو بیند
آبان 1388
----------------------------
شب است و جزوه ای در دست دارم
دو چشمانی خمار و مست دارم
کنم صد شکوه و صد ناله امشب
چرا علمی چنین من پست دارم
دی 1388
-----------------------------------
دلم از عشق او خالیست امشب
تو گویی قلب من عالیست امشب
چو آن دلبر بشد امشب فراموش
شب میلاد و خوشحالیست امشب
زمستان 1389
------------------------------------------
چرا ای دل ترا تنها فغان است
ز چشمت اشکها جاری، روان است
اگر زلفی ترا کرده پریشان
بدان آن زلف، مال دیگران است
تیر 1388
------------------------------
تو را من دوست دارم ای بهارم
به یادت شعر زیبا می سرایم
تو را در لحظه های زندگانی
به آغوش محبت می سپارم
آذر 1388
-----------------------------------
من از افسردگی افسرده حالم
من از بیچارگی، بی چاره نالم
مرا از یار خود چندی خبر نیست
کجا دارم خبر از ماه و سالم
زمستان 1390
-----------------------------------------
+ نوشته شده توسط در و ساعت
13:22 |